Nero

Witajcie!
Ten wpis poświęcić chcę Nerowi,pięknemu Kaukazowi w schronisko "Ciapkowie" w Dąbrówce.
Opis według schroniska:Kaukazy to psy o specyficznym charakterze. Przywiązujące się do swojego miejsca, mocno stróżujące, zimnolubne. Nie nadaje się do mieszkania w domu, zdecydowanie potrzebują ogrodu. Nie wymagają długich spacerów i dobrze znoszą samotność ale jak każdy czworonóg potrzebują miłości i opieki. Wtedy to właśnie będą idealnym obrońcom terenu i swojego pana.
Opis:
Kaukazy to psy wspaniałe,nie nadają się do życia w małych domkach,ale potrzebują miłości jak każdy pies ale Nero potrzebuje jej jeszcze więcej.Przeszedł dużo a schronisko przejęła fundacja "OTOZ Animals" ale jest jeszcze w złym stanie.
Opis kaukazów według pies.pl:
Nazwa Rasy:
Owczarek kaukaski
Kavkazskaia Ovtcharka (328)
Kraj pochodzenia: Rosja

OWCZAREK KAUKASKI

Ten kolos, przywykły do trudnych warunków i ostrego klimatu panującego na Kaukazie i Zakaukaziu, w mróz, śnieg czy zawieję dzielnie sprawuje pieczę nad stadami owiec lub bydła. Ale w tej swojej tradycyjnej roli stróża stad - poza obszarem naturalnego występowania - bywa wykorzystywany dość rzadko.
Nie można zapominać, że specjalnością tej rasy jest samodzielna praca. W swojej ojczyźnie częstokroć pracował samotnie, jest więc bardzo niezależny, szybko podejmuje decyzje. Rozumie, czego pan oczekuje od niego, ale sam analizuje sytuację i działa błyskawicznie. Jest śmiały, stanowczy, nieustraszony. Nieufny wobec obcych. Niezawodny jako stróż, potrafi odróżnić prawdziwe niebezpieczeństwo od błahego incydentu.

Nieźle zgadza się z członkami własnego stada, pod warunkiem, że nie jest ono liczne. Obcych psów nie toleruje. W domu, w gronie najbliższych mu osób, wykazuje anielską cierpliwość (zwłaszcza wobec dzieci). Nie nadaje się jednak dla osób bez doświadczenia. Jego pan musi mieć niekwestionowany autorytet, by go prawidłowo wychować.

Owczarek kaukaski uczy się powoli, ale wszystko, co sobie przyswoi w trakcie nauki, zapamięta na zawsze.

Nie może być zbyt pobudliwy. Godzinami potrafi leżeć spokojnie, ale w obliczu zagrożenia atakuje bez ostrzeżenia, w zupełnej ciszy.

Pracujący kaukaz wybiera najchętniej jakieś wzniesienie, z którego obserwuje teren. Silnie rozwinięty instynkt terytorialny i nieufność sprawiają, że pies nie dopuści nikogo do własnego stada. Nigdy się od niego nie oddala. Jeśli w zasięgu wzroku pojawią się wilki, nie reaguje od razu, gdyż dałby się wówczas odciągnąć zbyt daleko od owiec. Dopiero gdy drapieżnik zaatakuje, kaukaz decyduje się na walkę.

Wielkie przestrzenie są jego żywiołem, trudno więc oczekiwać, że będzie się czuł dobrze w przegrzanym mieszkaniu. Woli swoją budę, nawet przy temperaturze minus 30 st.C. Niestraszne mu ani zimno, ani deszcz, ani burza. Jego wyjątkowo gęsta i obfita sierść stanowi niezawodną ochronę.

Rozróżnia się dwa typy osobników tej rasy. Psy z gór i Zakaukazia są długowłose i cięższe od psów zamieszkujących tereny stepowe, wysokonożnych i często krótkowłosych.

Tego psa pasterskiego, przez dużą część roku samodzielnie pilnującego stad, nie trzeba poddawać specjalnym zabiegom pielęgnacyjnym, ale to nie znaczy, że nie wymaga on czesania czy kąpania, zwłaszcza gdy ma długą sierść i obfity podszerstek. Nieczesany zmieni się w pokołtunione nieszczęście o zapachu pozostawiającym wiele do życzenia.

Zdecydowanie nie jest chorowity. Wśród częściej pojawiających się schorzeń wymienić można wady powiek (przede wszystkim podwinięcie powieki) i oczywiście dysplazję stawu biodrowego. U bardzo dużych i ciężkich egzemplarzy pojawiają się zwyrodnienia stawów i kręgosłupa. Należy również zwracać uwagę na zagrożenie skrętem żołądka (dotyczące wszystkich psów dużych ras).
Dorosły owczarek kaukaski, jak każdy pies pasterski, nie jest wymagający. Można go żywić gotową karmą lub posiłkami przygotowywanymi sposobem domowym.

DOWÓD OSOBISTY
na podstawie wzorca
Grupa: II FCI
Wzrost: co najmniej 65 cm (pies), 62 cm (suka).
Waga: 45-65 kg.
Głowa: masywna i szeroka. Stop zaznaczony, kufa stosunkowo krótka. Uszy osadzone wysoko, zwisające, zwykle kopiowane bardzo krótko.
Sylwetka: wpisana w prostokąt, tułów mocnej budowy. Mięśnie dobrze rozwinięte, układ kostny silny. Grzbiet prosty i szeroki, klatka piersiowa szeroka, nieco zaokrąglona i umięśniona. Lędźwie krótkie.
Ogon: osadzony wysoko, opadający na bok (w kształcie sierpa). W podnieceniu może być uniesiony, tworząc luźne koło. Uznawany jest także ogon obcięty.
Szata: wierzchnia prosta i gruba, z obfitym jaśniejszym podszerstkiem. Na głowie i w tylnej części kończyn krótsza. Występuje w trzech długościach: długa z grzywą, piórami i portkami na tylnych kończynach i pióropuszem na ogonie, krótka i pośrednia - z długimi włosami, ale bez grzywy, piór, portek i pióropusza.
Umaszczenie: przeważnie szare, podpalane, płowe, białe, pręgowane, łaciate.

Jeśli chcesz się dowiedzieć więcej o rasie zapraszamy do zakupu archiwalnego numeru miesięcznika "Przyjaciel Pies" 8/01.
Zachęcam do przygarnięcia Nercia,zobaczysz że Cię pokocha.
Kontakt:
Kierownik schroniska 607-540-557

email: dabrowka@ciapkowo.pl

Dąbrówka Młyn 30
Luzino

Spójrz jak patrzy miłosiernie.Pomóż mu.Może to on będzie twym nowym przyjacielem.

Spójrz na to beztroskie spojrzenie.Czyż nie jest uroczy?